Aloe vera or Aloe vulgaris or Aloe barbadensis

Ποώδες, θαμνώδες πολυετές φυτό με σαρκώδη φύλλα που αντέχουν στην ξηρασία.

Η Αλόη η αγνή έχει μακρύ ιστορικό χρήσης ως τοπικό ή από το στόμα χορηγούμενο μέσο. Από τα νωπά φύλλα του φυτού λαμβάνονται δύο προϊόντα η πηκτή (gel) και ο οπός. Τα προιόντα περιέχουν πολλαπλά συστατικά με πιθανές βιολογικές και τοξικολογικές δραστηριότητες [1].

Η Αλόη η αγνή διαθέτει επουλωτικές ιδιότητες των τραυμάτων και επιδεικνύει ανοσοτροποποιητικές, αντιφλεγμονώδεις ή αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της Αλόης εξαρτώνται από την ηλικία του φυτού. Το εκχύλισμα των φυτών ηλικίας τριών ετών επιδεικνύουν την ισχυρότερη καθαριστική δραστηριότητα επί των ελευθέρων ριζών [2]. 

Τα εκχυλίσματα αιθανόλης και οξικού αιθυλεστέρα της Αλόης μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως οφθαλμικές σταγόνες για τη θεραπεία φλεγμονών και άλλων διαταραχών των εξωτερικών τμημάτων του οφθαλμού, όπως ο κερατοειδής χιτώνας [3]. 

Ο οπός (πηκτή ) που υπάρχει μέσα στα φύλλα, όταν ξηρανθεί είναι η αλόη που χρησιμοποιείται φαρμακευτικά. Η πηκτή της Αλόης έχει πικρή γεύση και περιέχει πολλαπλά φαρμακολογικές ενεργές ουσίες που είναι ικανές να τροποποιήσουν κυτταρικούς φαινοτύπους και λειτουργίες και γιαυτό βρίσκει διάφορες θεραπευτικές εφαρμογές..

Το εκχύλισμα των φύλλων της Αλόης της αγνής προάγει την αποτοξίνωση, αποκαθιστά τη δυσκοιλιότητα, βοηθάει στην απομάκρυνση των τοξινών, προάγει την πέψη και χρησιμοποιείται στη θεραπεία του πεπτικού έλκους μέσω της κυτταροπροστατευτικής δράσης της.

Έχει βρεθεί ότι η εσωτερική πηκτή εκφράζει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες εναντίον των ευαίσθητων και των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά στελέχη του Helicobacter pylori .

Αυτό το εύρημα μπορεί να έχει αντίκτυπο στο φαινόμενο της αντιμικροβιακής αντίστασης του  H. pylori. Έχει προταθεί μετά από αυτή τη διαπίστωση ότι η εσωτερική πηκτή της  A. vera θα μπορούσε να αποτελέσει έναν νέο αποτελεσματικό φυσικό παράγοντα που θα μπορούσε να χορηγηθεί σε συνδυασμό με τα αντιβιοτικά που χορηγούνται για τη θεραπεία της γαστρικής λοίμωξης από το Η. pylori [4].

Η τοπική εφαρμογή πηκτής Αλόης της αγνής σε θερμικά εγκαύματα δρα ευεργετικότερα σε σύγκριση με την τοπική εφαρμογή αργυρούχου σουλφαδιαζίνης 1%, όσον αφορά της επιθηλιοπίηση του τραύματος, την πρωιμότερη ανακούφιση του πόνου και το κόστος θεραπείας [5]

 Η χρήση πηκτής της Αλόης της αγνής ή των διαλυμάτων της μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη στοματολογία και την οδοντιατρική για τη θεραπεία του πλανώμενου λειχήνα, τη στοματική υποβλεννογόνια ίνωση, τη φατνιακή οστεΐτιδα, περιοδοντίτιδα, ουλίτιδα, κλπ. Αυτά τα ευεργετικά αποτελέσματα της πηκτής της Αλόης της αγνής αποδίδονται στην παρουσία μέσα στην πηκτή 75 θρεπτικών συστατικών, που έχουν εντοπιστεί μέχρι το 2015 [6].